De politie maakt hier het verschil!
Door: L & P
Blijf op de hoogte en volg Peti
30 September 2017 | Verenigde Staten, Morro Bay
We hadden boodschappen gedaan in een winkel TARGET, zo groot als een voetbalveld. Peti pakte de stuurtas van Leo uit de kar, terwijl Leo de kar terugbracht naar de winkel. Terugkomend stappen we op de fiets en rijden we weg. Nauwelijks zijn we de parkeerplaats af of Leo ontdekt dat er geen stuurtas aan zijn stuur zit. Oh, die had ik op de vuilnisbak gezet naast de fiets, zei Peti. Dwars door het verkeer in een bloedgang terug naar de winkel en stonden we vier minuten later weer bij de winkel en je raadt het al " geen stuurtas meer"!
Een van beide fietst over de parkeerplaats, de ander loopt de winkel in om te kijken of iemand de tas in zijn kar heeft, de beveiligingsman, die nauwelijks vijf meter van de fietsen in de winkel stond, had ook niets gezien en stuurde ons door naar de inlever balie aan de andere kant van de deur. Opnieuw zijn we gaan zoeken op de parkeerplaats en in de winkel. Links en rechts gevraagd en toen opperde iemand het idee: er is toch camerabewaking? Ja zei de beveiliger, maar wij mogen de beelden alleen maar terugkijken met toestemming van de politie, dan moet u de politie bellen!
Maar mijn mobiel zit in de stuurtas!! Wij willen wel even bellen voor u!
De politie was er in drie minuten en dan gaat ineens iedereen aan het werk. De bedrijfsleider, de man van de camera, nog iemand van de winkel en terwijl de politie al onze gegevens noteert, beginnen zij van alle kanten te regelen en te bellen.
De politie was nog niet klaar met het opnemen van alle gegevens en warempel staan ze ineens met onze stuurtas in hun handen, gevonden helemaal achter in de winkel.
Amerikanen hebben respect voor de politie, ze zijn er zelfs een beetje bang voor!
Zo staat nog steeds de vraag open hoe we Big Sur gaan passeren. Big Sur, de plaats waar in februari een gedeelte van de weg is weggeslagen. Op zondag zijn we van Monterey naar Big Sur gefietst en zagen dat we de fietsen met alle bagage over een trailpad omhoog moesten duwen en we ook nog tien trappen op moesten. Dus tien keer de bagage op en van de fiets af. De volgende ochtend op tijd opgestaan en na een uur ploeteren zweten en klimmen waren we met al onze spullen boven. Op naar San Diego, zei Leo tegen een meisje daar boven! Nee meneer, dat gaat niet. je kunt nog maar 55 km fietsen en dan kom je bij Gorda waar een tweede wegverzakking is, die veel groter is en waar je absoluut niet door kan komen. De enige manier om dat te omzeilen is een omweg van 200 km met daarin een klim van 15 km zonder enige mogelijkheid van rust en water, ik zou er niet aan beginnen als ik jullie was.
Na even nadenken hadden we besloten om dan die trappen en trail weer af te dalen en terug naar Monterey te fietsen.
In Monterey waren inmiddels veel fietsers met allemaal dezelfde vraag: " hoe gaan we Gorda passeren?"
Twee meisjes wisten de oplossing! Als je wacht totdat het donker is en de werkers zijn weg, dan kun je er illegaal doorheen komen. Gaan jullie mee dan proberen we de doorsteek 's avonds om tien uur te maken. Daar hadden we wel zin in!! Vooral Leo!!
Dus de volgende dag weer op de fiets naar Big Sur. De derde keer dezelfde route terug naar Big Sur, wat overigens een zeer mooie route is!
Toen we daar aangekomen waren, hadden de meisjes inmiddels gehoord dat het $ 1000 per persoon kost als een ranger of politie je pakt. Ze kregen schrik!!
Inmiddels bestond de groep uit elf personen en kwam er iemand met de oplossing, dat we voor $ 55 per persoon een VAN konden huren die ons met fiets en bagage naar de andere kant bracht. We hebben ingestemd en na vier uur in de auto waren we precies 1 mille verder dan waar we die zelfde dag geëindigd waren. Inmiddels is het een hechte groep geworden en hebben we gezellige avonden bij het kampvuur.
Ben je Santa Cruz voorbij dan krijg je warmer weer, zeiden ze. Wel nu, dat is zo!! De avond voor Santa Cruz zaten we nog voor onze tent met al de kleren aan die we in de tas hebben. Een koude noordenwind dwong ons om wel zeven lagen over elkaar aan te trekken. Nu fietsen we al dagen lang in temperaturen rond de 25 en 30 graden en zijn de nachten heerlijk fris. We beseffen dat we aan ons laatste traject begonnen zijn en merken dat we meer en meer aan thuis beginnen te denken en tegelijkertijd met weemoed terug denken aan deze reis. Op naar Los Angeles en San Diego.
-
30 September 2017 - 09:51
Gezien (Bernrode):
Beste Leo en Peti,
Wat een geluk zeg, dat je de stuurtas weer terug hebt.
Ik hoop dat de rest van jullie reis probleemloos verloopt.
Het is geen reis voor "watjes" lees ik wel -
30 September 2017 - 11:55
Ad Kuijpers:
Nou Peti & Leo,
Wat maken jullie onvergetelijke dingen mee. Wat een inspanningen worden er geleverd. Ik denk als ik voor mezelf spreek dat dit voor mij toch net teveel van het goede zou zijn. Van Mechi weet ik het niet -
30 September 2017 - 12:09
Harm Selten:
Schitterend om jullie avonturen te lezen. Het klinkt erg herkenbaar het wachten bij de camping in Yosemite. Ik stond daar toen ook al om 7 uur in de rij en had geluk dat er nog plek was. Daarnaast lijkt het me erg leuk om mensen te ontmoeten die ook op fiets zitten en waar je veel mee kunt delen. Heel veel plezier nog richting het Zuiden. Genieten moet zeker lukken met deze mooie temperaturen, ik ben jaloers! -
30 September 2017 - 12:32
Marc:
Het leest als een spannend jongensboek! Erg leuk om te lezen. -
30 September 2017 - 13:46
Marjolein :
Wat 3en mooie leuke en spannende dingen maken jullie mee heel erg leuk om jullie te volgen -
30 September 2017 - 21:05
Theo:
Hallo Leo en Peti,
Leuk om al jullie avonturen te lezen. Nog heel veel plezier de komende dagen. Ben benieuwd naar al jullie verdere verhalen en foto's. -
01 Oktober 2017 - 10:31
Yvonne:
Jullie maken het mee, heerlijk om de mooie verhalen te lezen. Geniet nog maar met volle teugen van jullie reis! Sara is begonnen met aftellen. -
01 Oktober 2017 - 11:10
Ton Cruijsen:
Weer bedankt voor jullie bericht en een hartelijke groet,
Ton -
03 Oktober 2017 - 14:15
Marthe En Jac:
Wat een enerverende fietsreis ! Het is telkens weer inspelen op allerlei onverwachte situaties. Mooi stel avonturiers zijn jullie! Geniet nog intens van het laatste deel van jullie reis! Groetjes van Jac en Marthe -
04 Oktober 2017 - 19:19
Diana:
Tjonge jullie maken veel mee zeg!
-
05 Oktober 2017 - 18:10
Geertje:
Zo, was weer even geleden, dat ik jullie avonturen las en vooral de inspanning, die jullie doen!
Echt geweldig! En wat jullie ook meemaken, je weet het toch steeds weer te overwinnen.
Jullie moeten de titel veranderen van jullie verslagen!
Geen oudjes maar toppers op de fiets door Amerika..
Geniet nog ff met volle teugen.
Groetjes van ons
Dick en Geertje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
